STOPPEN MET ROKEN?

PAK JE LEVEN!

Post uit Den Haag

Minister Hugo De Jonge heeft een brief gestuurd naar oud-medewerkers in de zorg. Hij richt zich tot verzorgenden en verpleegkundigen die niet langer dan 10 jaar de zorg uit zijn. (en biedt hen een gratis loopbaanadvies aan?)
Ik zal deze brief niet krijgen omdat ik -nog wel- werkzaam ben binnen de zorg. Binnen afzienbare tijd ben ik weg en hier is waarom.

Augustus 1998 verliet ik het Defensie Gezondheidszorg Opleidings- en Trainingscentrum (DGOTC) met mijn diploma ‘assistent geneeskundige verzorging’ op zak. Ik heb 12 jaar mogen samenwerken met de meest bevlogen collega’s binnen de gezondheidsdienst van de Koninklijke Luchtmacht. Van uitzending tot sluiting van het gezondheidscentrum op Vliegbasis Twenthe, opleidingen binnen en buiten Defensie, ik heb het gedaan.
Dit werk heeft mij geïnspireerd en gevormd als zorgverlener. Het heeft mij het zelfvertrouwen gegeven waardoor ik nu mijn twijfels durf te uiten over hoe dingen gaan in de zorg. Doen we iets omdat we dat altijd zo doen of kunnen we het op een andere manier efficiënter aanpakken? Reken maar dat er bij defensie met schaarste en feedback kan worden omgegaan!

Sinds mijn vertrek bij de ijzerwinkel heb ik in de V&V en GGZ gewerkt. Inmiddels heeft mijn verbazing zulke grote vormen aangenomen dat ik niet meer in staat ben om het geduld op te brengen om bij te dragen aan het stroperige systeem waarin onze gezondheidszorg vastloopt.

Ik heb het gevoel vast te zitten in een systeem dat is gebaseerd op wantrouwen en een waardering voor papieren bewijs. Terwijl zorg verlenen per definitie een praktijk vak is waarbij competenties gewaardeerd zouden moeten worden in plaats van het presenteren van het juiste diploma.
Dit systeem waarbij middelen zoals HKZ, NEN en ISO, tot doel zijn verheven past mij niet meer. Om de eenvoudige reden dat al deze randvoorwaarden tijd en dus geld kosten en afleiden van de kern van mijn vak: Zorg voor de kwetsbare mens.

Beste Minister, uw brief zal mij niet bereiken. Ik heb tijd nodig om mijn teleurstelling te verwerken. Wie weet heeft u over een paar jaar een gezonder zorgsysteem georganiseerd waar ik mij weer gewaardeerd kan voelen. Waar ik weer het werk kan doen zoals ik heb beloofd het te doen, zonder het gevoel te hebben door baasjes gecontroleerd te worden.